1789 Fransız devriminin üstünden 230 yıl geçti. Peşinden, adeta Batı Baharı diyebileceğimiz bir rönesans/aydınlanma süreci yaşadı.
Fransa Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron, “hezeyan nöbeti” görevine başlamasıyla birlikte, Batı’nın islamifobi öfkesinin nasıl depreştiğine tanıklık ediyoruz. Oysa, bir asır önce Afrika ülkelerindeki besin zinciri anlamına gelen sömürge/emperyalizm kuşatmalarına tanıklık ediyoruz. Cezayir mesela, ana dilleri Fransızca ve Arapçadır. Afrika ülkelerinin yeraltı kaynaklarını ve antik uygarlık kalıntılarını ülkelerine taşıyan devletlerin başında Fransa gelir. Bunu yaparken de, Katolik Hristiyan ve Kilise inancını da dayattıklarını biliyoruz.
Bugün Macron’un İslam’a yönelik dizayn ifadeleri, yeni değildir. Batının böyle bir hayali ve hedefi vardır. Eğer bu girişimleri tutmuyorsa, peşinden muazzez Nebi Hazreti Muhammed’in karikatürünün kamu binalarına yansıtmak üzere en üst seviyede tahrik denemesi yapılmaktadır. Bütün bunların karşılığında, kendisine İslam Ülkesi payesi veren ülkelerin derin sessizliği bizi yaralamaktadır. Sanki bu mevzu sadece Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ı ilgilendiriyormuş gibi, Türkiye’nin diğer siyasi parti liderleri ve bu ülkenin en önemli kurumsal erklerinden itiraz gelmemesi düşündürücüdür.
Emmanuel Macron’un bu pervasızlığı ve hezeyanları, aslında İslam Coğrafyasının bünyesinde bulunan ülkelerin ezik liderlerinden kaynaklanan bir olgudur. İslam Rönesansı tabiri İslam’ı anlamayanların yaftasıdır. Bunu ne kendi dininde deist Macron, ne de büyük çoğunluğu ateist kuşatmasına boyun eğip yörüngesine girmiş Avrupa Ülkeleri İslam’ı anlayamazlar.
Türkiye’de Macron’un Hazreti Nebinin karikatürlerini yeniden ortaya sürmesi, Türkiye ve oluşmaya başlayan Turan Ülkeleri Birliğine ilişkin korkularının depreşmesi anlamına gelmektedir. Korkunun ecele faydası yok.
