Doların ateşi düştü ama piyasanın fiyat ateşi bir türlü düşmüyor. Dolar yükselirken, muhalefetin iktidar umudu da paralel olarak artmıştı. Kabul edelim ki, son bir yıldır gündemi muhalefet, daha doğrusu CHP Lideri Kemal Kılıçdaroğlu belirliyor. Bu gerçek, mutfakta ki yangının ve özellikle gıda ürünlerinde makul olmayan ve hiçbir rasyonel veriye yaslanmayn bir durumdur.
Hükümetin bazı uygulamalarını burada uzun uzadıya eleştirebilirsiniz. Nitekim bu ülkede bunu yapanlar var. Ancak bir yöntem olarak öneriyorum.
Mesela İHA ve SİHA lara açıkça karşı çıkan ve eleştirenlere bakın. En başta PKK terör örgütünün tepe yöneticileri, sonra HDPliler sonra CHP. Bunu normal karşılamak mümkün mü?
Türkiyenin uvertür rolünden çıkıp oyun kurucu ülke olmasından rahatsız olan emperyalist ülkeler ne yazıkki kendilerine Türkiyede yandaş ve paydaşlar buldukları için ağacı gösterip ormanı saklıyorlar. Bir başka ifadeyle Türk Milletinin büyük fotoğrafı görmesine perde oluyorlar.
Bu cümleden hareketle, Azerbaycan, Libya, Katar, Suriye, Irak, Ukrayna ve Macaristan denilince aklınıza ne geliyor. İşte Türkiyenin oyun kurucu ülke olması buradadır. Türk Devletleri Birliği emperyalist hiçbir ülkeyi memnun etmez. Dün patates soğan ile bugün stokçuluk marifetiyle gıda sektöründe bir tezgah kuruldu. Bakın Rusya ya, Rus rublesi 20 yıldır dolar karşısında değersizdir. Buna bakarak Rusyayı güçsüz ülke gözüyle bakabilir misiniz?
Bugün insanlara mitolojik gelen ama Kadim Türk destanlarında okuduğumuz Ak Sakallılar 2 bin yıllık devlet geleceğimizin temel taşları sembolik te olsa hayata geçirildi. Şuanda ben reel ekonomik politikalardan bahsediyorum. Çünkü son 200 yıldır emperyalist ülkeler benzer ekonomik satrancı oynayıp can alıcı hamleler yapıyor. Şuan da yapılanlarda dünde yaptıklarından başka birşey değildir. Çünkü Başbuğ Oğuz, düşman içerde ise kapı kilit tutmaz der.
.
