Kurbağayı tahta oturtmuşlar, yine de çamura atlamış. İnsanları oldukları yerlerle kınamayın; fıtratlarında o vardır. Kurbağa çamurda değerlidir; dağda açan çiçek kaldırımda açmaz. Onun yaşam alanı dağdadır; insanlar da bulunmaları gereken yerde değerlidir. Marangoz atölyesinde değerlidir, mutfağa yakışmasa da olur. Ressam tabloya hayat verir, kürsüde konuşmasa da olur. Balığı ağaca çıkmakla imtihan edersen beceriksiz olur. Her taş yerinde ağırdır.
İyi konuşuyor diye adaletti sanma; en iyi sahtekarlar en tatlı konuşanlardır. Dili güzel olmayanın yalanına aldanılmaz. Her konuşmayı bilmeyeni kötü belleme; belki de meramını dinletecek dürüst bulamamıştır. Dünya garip bir mekan değil; aslında her canlının,her yaratılanın bir nizamı var. Aykırılık yapan varlık insanoğlu; bir ini olan ayı ikincisi olsun diye uğraşmaz, mesela bir aslan hatta çakal dahi karnı doymuşsa zevk için, maksat spor olsun diye başkasını öldürmez. Bitkiler kendi türlerini öldürmek için askerler yetiştirmez; hayvanlar kendi ırklarını yok etmek için toplu imha silahları yapmazlar.
İnsanoğlu aslında en aciz varlıktır da farkına varamaz. Çıplak doğaya salsan yılana gücü yetmez, uçamaz kartala gücü yetmez, koşmada çita ile yarışsa tozuna yetişemez, yüzemez meziyeti yok. İki kelam ettim diye kendini kurunun üstünde fasulyeden sanır. Ağaca saygısı olmaz, keser oksijeni bilmez. Sıcakta gölgesinde oturmaya ağaç arar; ağacı dikmeyen ecdada söver, yerde yetişen dal görse üstüne basar.
Oturduğu yerin kıymetini bilmez, içine pislik atar. Oturmaya yer bulamazsa çöplerden dolayı kendi içinde olduğunu anlamaz, çöpü atana söver. En aciz yaratılansın insanoğlu; dünyanın kıymetini bil. Hayvanın kıymetini bil, bitkinin kıymetini bil! Suyun, havanın, taşın, toprağın kıymetini bil. Dünyayı sel bassa ördeğin umurunda olmaz; sen kendi derdine yan, insanoğlu.
Birkan Demirci
